woensdag 5 november 2008

Is toeleveren topsport?

Dat lijkt mij niet.

Als iemand ergens intensief mee bezig is, wordt de inspanning vaak vergeleken met topsport. Zo ook toeleveren. Maar ik denk niet dat die vergelijking opgaat.

Een topsporter werkt voor zijn eigen roem en glorie, of, desnoods, voor zijn ploeg.

Toeleveranciers werken voor de roem en glorie van uitbesteders. Een goede toeleverancier heeft dus meer de eigenschappen van een jachthond (gehoorzaamheid en “will to please” ) dan van een sport vedette.

Als de uitbesteder topsport bedrijft, en met zijn product in de schijnwerpers weet te staan, schijnt er hooguit maar een klein beetje van de glans op de toeleverancier. Dat zegt niet dat een toeleverancier niet trots op zijn werk kan zijn. Net zomin als een formule 1 kampioenschap, of een Tour de France, gewonnen kan worden door een vedette alleen. Zonder goede voorbereiding en ondersteuning tijdens de wedstrijden is hij al bij voorbaat kansloos. Maar van degenen die deze diensten leveren is de bijdrage niet meer herkenbaar in het eindresultaat.

Als we een vergelijking moeten maken, vergelijk ik toeleveren liever met musiceren op hoog niveau. De partituren worden aangeleverd, en onder leiding van steeds andere dirigenten worden veel verschillende uitdagende muziekstukken op het eigen instrument gespeeld. Het komt aan op teamwork, maar wel steeds in een ander team. En de eigen partij, die perfect in het geheel past, blijft voor de uitvoerende musicus toch herkenbaar, en veelal reden tot gepaste trots.